Dubitare: Unterschied zwischen den Versionen
Aus KGS-Wiki
Sn (Diskussion | Beiträge) Keine Bearbeitungszusammenfassung |
Sn (Diskussion | Beiträge) Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 306: | Zeile 306: | ||
* {{Navigium|1=dubitare}} | * {{Navigium|1=dubitare}} | ||
* {{Georges|1=dubito}} | * {{Georges|1=dubito}} | ||
{{Vokabel-Kategorien|1 | {{Vokabel-Kategorien|9|12345678--1}} | ||
Aktuelle Version vom 29. September 2025, 15:57 Uhr
| Hinter jedem grammatischen Phänomen steht in eckigen Klammern die Campus-Lektion in der es eingeführt wird: [42]. |
- Lernformen
- dubitare[9], dubito, dubitavi, dubitatumBei Verben lernen wir die vier Stammformen: Infinitiv (dubitare), 1. Person Singular Präsens Indikativ Aktiv (dubito), 1. Person Singular Perfekt Indikativ Aktiv (dubitavi) und PPP (Partizip Perfekt Passiv, dubitatum). Aus dem Infinitiv und der 1. Person Präsens kann man sich den Präsensstamm und die Konjugationsklasse erschließen, die vorgeben, wie die Formen im Präsens, Imperfekt und Futur I konjugiert werden. Indem man von der 1. Person Singular Perfekt Indikativ Aktiv das -i abschneidet, erhält man den Perfektstamm, der vorgibt, wie die Aktivformen im Perfekt, Plusquamperfekt und Futur II konjugiert werden. Das PPP gibt vor, wie die Passivformen im Perfekt, Plusquamperfekt und Futur II konjugiert werden. Wenn kein PPP vorhanden ist, deutet das darauf hin, dass dieses Verb keine Passivformen bildet.
- Bedeutungen
- zweifeln
- zögern
- Verwandte Wörter
- In anderen Sprachen
- Auf Italienisch heißt zweifeln immer noch dubitare. In den anderen romanischen Sprachen ist es über die Jahrhunderte vernuschelt worden: duvidar auf Portugiesisch, dudar auf Spanisch, douter auf Französisch und doubt auf Englisch
- Nicht zu verwechseln mit
Infinite Formen
| Aktiv | Passiv | |
|---|---|---|
| Präsens | dubitare | dubitari |
| Perfekt | dubitavisse | dubitatum/am/um esse |
| Futur | dubitaturum/am/um esse | dubitatum iri |
| Partizip Präsens Aktiv | dubitans, dubitantis |
|---|---|
| Partizip Perfekt Passiv | dubitatus/a/um |
| Partizip Futur Aktiv | dubitaturus/a/um |
| Gerundium | Gerundivum |
|---|---|
| dubitandi | dubitandus/a/um |
Formen mit Präsensstamm
| Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv | Imperativ[6] |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubito | dubitem | dubitor | dubiter | |
| 2. Person Singular | dubitas | dubites | dubitaris | dubiteris | dubita! |
| 3. Person Singular | dubitat | dubitet | dubitatur | dubitetur | |
| 1. Person Plural | dubitamus | dubitemus | dubitamur | dubitemur | |
| 2. Person Plural | dubitatis | dubitetis | dubitamini | dubitemini | dubitate! |
| 3. Person Plural | dubitant | dubitent | dubitantur | dubitentur |
| Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
|---|---|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubitabam | dubitarem | dubitabar | dubitarer |
| 2. Person Singular | dubitabas | dubitares | dubitabaris | dubitareris |
| 3. Person Singular | dubitabat | dubitaret | dubitabatur | dubitaretur |
| 1. Person Plural | dubitabamus | dubitaremus | dubitabamur | dubitaremur |
| 2. Person Plural | dubitabatis | dubitaretis | dubitabamini | dubitaremini |
| 3. Person Plural | dubitabant | dubitarent | dubitabantur | dubitarentur |
| Person | Indikativ Aktiv | Indikativ Passiv |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubitabo | dubitabor |
| 2. Person Singular | dubitabis | dubitaberis |
| 3. Person Singular | dubitabit | dubitabitur |
| 1. Person Plural | dubitabimus | dubitabimur |
| 2. Person Plural | dubitabitis | dubitabimini |
| 3. Person Plural | dubitabunt | dubitabuntur |
Formen mit Perfektstamm/PPP
| Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
|---|---|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubitavi | dubitaverim | dubitatus/a/um sum | dubitatus/a/um sim |
| 2. Person Singular | dubitavisti | dubitaveris | dubitatus/a/um es | dubitatus/a/um sis |
| 3. Person Singular | dubitavit | dubitaverit | dubitatus/a/um est | dubitatus/a/um sit |
| 1. Person Plural | dubitavimus | dubitaverimus | dubitati/ae/a sumus | dubitati/ae/a simus |
| 2. Person Plural | dubitavistis | dubitaveritis | dubitati/ae/a estis | dubitati/ae/a sitis |
| 3. Person Plural | dubitaverunt | dubitaverint | dubitati/ae/a sunt | dubitati/ae/a sint |
| Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
|---|---|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubitaveram | dubitavissem | dubitatus/a/um eram | dubitatus/a/um essem |
| 2. Person Singular | dubitaveras | dubitavisses | dubitatus/a/um eras | dubitatus/a/um esses |
| 3. Person Singular | dubitaverat | dubitavisset | dubitatus/a/um erat | dubitatus/a/um esset |
| 1. Person Plural | dubitaveramus | dubitavissemus | dubitati/ae/a eramus | dubitati/ae/a essemus |
| 2. Person Plural | dubitaveratis | dubitavissetis | dubitati/ae/a eratis | dubitati/ae/a essetis |
| 3. Person Plural | dubitaverant | dubitavissent | dubitati/ae/a erant | dubitati/ae/a essent |
| Person | Indikativ Aktiv | Indikativ Passiv |
|---|---|---|
| 1. Person Singular | dubitavero | dubitatus/a/um ero |
| 2. Person Singular | dubitaveris | dubitatus/a/um eris |
| 3. Person Singular | dubitaverit | dubitatus/a/um erit |
| 1. Person Plural | dubitaverimus | dubitati/ae/a erimus |
| 2. Person Plural | dubitaveritis | dubitati/ae/a eritis |
| 3. Person Plural | dubitaverint | dubitati/ae/a erunt |
Weblinks
