consulere
Aus KGS-Wiki
- Lernformen
- Bedeutungen
- (+ Akk.) um Rat fragen
- (+ Dat.) sorgen für
- + in + Akk. – vorgehen gegen
- Feste Wendungen
- deos consulere – die Götter um Rat fragen
- sociis consulere – für die Verbündeten Sorge
- in hostem consulere – gegen den Feind vorgehen
- Verwandte Wörter
- consilium[11] – Beratung, Plan, Beschluss, Rat
- consul[42] – der Konsul (der als oberster Beamter für den Staaat sorgte)
- In anderen Sprachen
- Wenn man einen Arzt, Anwalt o.ä. um Rat fragt, konsultiert man ihn. Auch auf Englisch heißt das to consult
Hinweis
consulere hat einen unregelmäßigen Kasusgebrauch. Wo wir im Deutschen einen Akkusativ erwarten würden (für wen oder was sorge ich?), steht im Lateinischen ein Dativ!
Infinite Formen
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
Präsens | consulere | consuli |
Perfekt | consuluisse | consultum/am/um esse |
Futur | consulturum/am/um esse | consultum iri |
Partizip Präsens Aktiv | consulens, consulentis |
---|---|
Partizip Perfekt Passiv | consultus/a/um |
Partizip Futur Aktiv | consulturus/a/um |
Gerundium | Gerundivum |
---|---|
consulendi | consulendus/a/um |
Formen mit Präsensstamm
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv | Imperativ[6] |
---|---|---|---|---|---|
1. Person Singular | consulo | consulam | consulor | consular | |
2. Person Singular | consulis | consulas | consuleris | consularis | consule! |
3. Person Singular | consulit | consulat | consulitur | consulatur | |
1. Person Plural | consulimus | consulamus | consulimur | consulamur | |
2. Person Plural | consulitis | consulatis | consulimini | consulamini | consulite! |
3. Person Plural | consulunt | consulant | consuluntur | consulantur |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | consulebam | consulerem | consulebar | consulerer |
2. Person Singular | consulebas | consuleres | consulebaris | consulereris |
3. Person Singular | consulebat | consuleret | consulebatur | consuleretur |
1. Person Plural | consulebamus | consuleremus | consulebamur | consuleremur |
2. Person Plural | consulebatis | consuleretis | consulebamini | consuleremini |
3. Person Plural | consulebant | consulerent | consulebantur | consulerentur |
Formen mit Perfektstamm/PPP
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | consului | consuluerim | consultus/a/um sum | consultus/a/um sim |
2. Person Singular | consuluisti | consulueris | consultus/a/um es | consultus/a/um sis |
3. Person Singular | consuluit | consuluerit | consultus/a/um est | consultus/a/um sit |
1. Person Plural | consuluimus | consuluerimus | consulti/ae/a sumus | consulti/ae/a simus |
2. Person Plural | consuluistis | consulueritis | consulti/ae/a estis | consulti/ae/a sitis |
3. Person Plural | consuluerunt | consuluerint | consulti/ae/a sunt | consulti/ae/a sint |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | consulueram | consuluissem | consultus/a/um eram | consultus/a/um essem |
2. Person Singular | consulueras | consuluisses | consultus/a/um eras | consultus/a/um esses |
3. Person Singular | consuluerat | consuluisset | consultus/a/um erat | consultus/a/um esset |
1. Person Plural | consulueramus | consuluissemus | consulti/ae/a eramus | consulti/ae/a essemus |
2. Person Plural | consulueratis | consuluissetis | consulti/ae/a eratis | consulti/ae/a essetis |
3. Person Plural | consuluerant | consuluissent | consulti/ae/a erant | consulti/ae/a essent |
Person | Indikativ Aktiv | Indikativ Passiv |
---|---|---|
1. Person Singular | consuluero | consultus/a/um ero |
2. Person Singular | consulueris | consultus/a/um eris |
3. Person Singular | consuluerit | consultus/a/um erit |
1. Person Plural | consuluerimus | consulti/ae/a erimus |
2. Person Plural | consulueritis | consulti/ae/a eritis |
3. Person Plural | consuluerint | consulti/ae/a erunt |