indicare
Aus KGS-Wiki

- anzeigen
- melden
Hinweis

Indicare ist ein Kopfverb. Es kann darum mit einem AcI stehen und übersetzt werden als melden, dass…
- In anderen Sprachen
- Eine chemische Substanz, die ihre Farbe verändert, wenn sie mit Säuren oder Basen in Kontakt kommt, heißt Indikator
- Die Fahrtrichtungsanzeiger am Auto (auch Blinker genannt) heißen auf Englisch indicator
Infinite Formen
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
Präsens | indicare | indicari |
Perfekt | indicavisse | indicatum/am/um esse |
Futur | indicaturum/am/um esse | indicatum iri |
Partizip Präsens Aktiv | indicans, indicantis |
---|---|
Partizip Perfekt Passiv | indicatus/a/um |
Partizip Futur Aktiv | indicaturus/a/um |
Gerundium | Gerundivum |
---|---|
indicandi | indicandus/a/um |
Formen mit Präsensstamm
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv | Imperativ |
---|---|---|---|---|---|
1. Person Singular | indico | indicem | indicor | indicer | |
2. Person Singular | indicas | indices | indicaris | indiceris | indica! |
3. Person Singular | indicat | indicet | indicatur | indicetur | |
1. Person Plural | indicamus | indicemus | indicamur | indicemur | |
2. Person Plural | indicatis | indicetis | indicamini | indicemini | indicate! |
3. Person Plural | indicant | indicent | indicantur | indicentur |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | indicabam | indicarem | indicabar | indicarer |
2. Person Singular | indicabas | indicares | indicabaris | indicareris |
3. Person Singular | indicabat | indicaret | indicabatur | indicaretur |
1. Person Plural | indicabamus | indicaremus | indicabamur | indicaremur |
2. Person Plural | indicabatis | indicaretis | indicabamini | indicaremini |
3. Person Plural | indicabant | indicarent | indicabantur | indicarentur |
Formen mit Perfektstamm/PPP
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | indicavi | indicaverim | indicatus/a/um sum | indicatus/a/um sim |
2. Person Singular | indicavisti | indicaveris | indicatus/a/um es | indicatus/a/um sis |
3. Person Singular | indicavit | indicaverit | indicatus/a/um est | indicatus/a/um sit |
1. Person Plural | indicavimus | indicaverimus | indicati/ae/a sumus | indicati/ae/a simus |
2. Person Plural | indicavistis | indicaveritis | indicati/ae/a estis | indicati/ae/a sitis |
3. Person Plural | indicaverunt | indicaverint | indicati/ae/a sunt | indicati/ae/a sint |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | indicaveram | indicavissem | indicatus/a/um eram | indicatus/a/um essem |
2. Person Singular | indicaveras | indicavisses | indicatus/a/um eras | indicatus/a/um esses |
3. Person Singular | indicaverat | indicavisset | indicatus/a/um erat | indicatus/a/um esset |
1. Person Plural | indicaveramus | indicavissemus | indicati/ae/a eramus | indicati/ae/a essemus |
2. Person Plural | indicaveratis | indicavissetis | indicati/ae/a eratis | indicati/ae/a essetis |
3. Person Plural | indicaverant | indicavissent | indicati/ae/a erant | indicati/ae/a essent |
Person | Indikativ Aktiv | Indikativ Passiv |
---|---|---|
1. Person Singular | indicavero | indicatus/a/um ero |
2. Person Singular | indicaveris | indicatus/a/um eris |
3. Person Singular | indicaverit | indicatus/a/um erit |
1. Person Plural | indicaverimus | indicati/ae/a erimus |
2. Person Plural | indicaveritis | indicati/ae/a eritis |
3. Person Plural | indicaverint | indicati/ae/a erunt |
Weblinks