imperare
Aus KGS-Wiki
- Lernformen
- Bedeutungen
- (+ Dat.) herrschen (über)
- befehlen
- Feste Wendungen
- populis imperare – über die Völker herrschen
- Verwandte Wörter
- In anderen Sprachen
Infinite Formen
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
Präsens | imperare | imperari |
Perfekt | imperavisse | imperatum/am/um esse |
Futur | imperaturum/am/um esse | imperatum iri |
Partizip Präsens Aktiv | imperans, imperantis |
---|---|
Partizip Perfekt Passiv | imperatus/a/um |
Partizip Futur Aktiv | imperaturus/a/um |
Gerundium | Gerundivum |
---|---|
imperandi | imperandus/a/um |
Formen mit Präsensstamm
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv | Imperativ[6] |
---|---|---|---|---|---|
1. Person Singular | impero | imperem | imperor | imperer | |
2. Person Singular | imperas | imperes | imperaris | impereris | impera! |
3. Person Singular | imperat | imperet | imperatur | imperetur | |
1. Person Plural | imperamus | imperemus | imperamur | imperemur | |
2. Person Plural | imperatis | imperetis | imperamini | imperemini | imperate! |
3. Person Plural | imperant | imperent | imperantur | imperentur |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | imperabam | imperarem | imperabar | imperarer |
2. Person Singular | imperabas | imperares | imperabaris | imperareris |
3. Person Singular | imperabat | imperaret | imperabatur | imperaretur |
1. Person Plural | imperabamus | imperaremus | imperabamur | imperaremur |
2. Person Plural | imperabatis | imperaretis | imperabamini | imperaremini |
3. Person Plural | imperabant | imperarent | imperabantur | imperarentur |
Formen mit Perfektstamm/PPP
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | imperavi | imperaverim | imperatus/a/um sum | imperatus/a/um sim |
2. Person Singular | imperavisti | imperaveris | imperatus/a/um es | imperatus/a/um sis |
3. Person Singular | imperavit | imperaverit | imperatus/a/um est | imperatus/a/um sit |
1. Person Plural | imperavimus | imperaverimus | imperati/ae/a sumus | imperati/ae/a simus |
2. Person Plural | imperavistis | imperaveritis | imperati/ae/a estis | imperati/ae/a sitis |
3. Person Plural | imperaverunt | imperaverint | imperati/ae/a sunt | imperati/ae/a sint |
Person | Indikativ Aktiv | Konjunktiv Aktiv | Indikativ Passiv | Konjunktiv Passiv |
---|---|---|---|---|
1. Person Singular | imperaveram | imperavissem | imperatus/a/um eram | imperatus/a/um essem |
2. Person Singular | imperaveras | imperavisses | imperatus/a/um eras | imperatus/a/um esses |
3. Person Singular | imperaverat | imperavisset | imperatus/a/um erat | imperatus/a/um esset |
1. Person Plural | imperaveramus | imperavissemus | imperati/ae/a eramus | imperati/ae/a essemus |
2. Person Plural | imperaveratis | imperavissetis | imperati/ae/a eratis | imperati/ae/a essetis |
3. Person Plural | imperaverant | imperavissent | imperati/ae/a erant | imperati/ae/a essent |
Person | Indikativ Aktiv | Indikativ Passiv |
---|---|---|
1. Person Singular | imperavero | imperatus/a/um ero |
2. Person Singular | imperaveris | imperatus/a/um eris |
3. Person Singular | imperaverit | imperatus/a/um erit |
1. Person Plural | imperaverimus | imperati/ae/a erimus |
2. Person Plural | imperaveritis | imperati/ae/a eritis |
3. Person Plural | imperaverint | imperati/ae/a erunt |
Weblinks